ارزیابی اثر واکسن هپاتیت b چهارده سال پس از تزریق در کودکان شهر کاشان (۸۸-۱۳۸۷)

زمینه و هدف : برنامه کشوری واکسیناسیون علیه ویروس هپاتیت b از سال 1372 برای نوزادان متولد شده اجرا شده است. این مطالعه به منظور تعیین اثر واکسن هپاتیت b چهارده سال پس از تزریق در کودکان انجام شد. روش بررسی : این مطالعه آینده نگر تاریخی روی 200 کودک 14 ساله (100 پسر و 100 دختر) شهر کاشان در دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی کاشان طی سال های 88-1387 انجام شد. افراد به صورت تصادفی ساده انتخاب شدند. از هر کودک 2 سی سی خون اخذ و سرم آن جداسازی شد. سپس آزمایش anti-hbs و anti- hbc به روش الیزا انجام گرفت. نتیجه آزمایش anti-hbs بالاتر از iu/l 10 به عنوان ایمنی تلقی شد. در صورت مثبت بودن anti- hbc کودک به عنوان فرد مبتلا به عفونت هپاتیت b تلقی شد و آزمایش hbs ag برای رد حالت هپاتیت مزمن فعال انجام شد. داده ها با استفاده از نرم افزار آماری spss-13 ، chi-square و fisher’s exat test تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها : 92 دختر (92درصد) و 95 پسر (95درصد) و در مجموع 187 نفر (93.5%) سطح سرمی anti-hbs مطلوب داشته و ایمن بودند. anti-hbc در 3 دختر (3درصد) و 5 پسر (5درصد) و در مجموع در 8 نفر (4درصد) مثبت بود که در تمامی آنها سطح سرمی anti-hbs کمتر یا مساوی iu/l 10 بود. در هیچ موردی hbs-ag مثبت دیده نشد. ایمنی در کودکان با وزن هنگام تولد کمتر از 2.5kg در 11 نفر (61.1%) از 18 کودک و در کودکان با وزن هنگام تولد بیشتر یا مساوی 2.5kg 176 نفر (96.7%) از 182 نفر مشاهده شد (p<0.05). نتیجه گیری : این مطالعه نشان داد که ایمنی ایجاد شده در اثر تزریق کامل واکسن هپاتیت b طبق برنامه کشوری (0-2-6 ماهگی) پس از گذشت 14 سال مطلوب می باشد.